„Problem jest zawsze ten sam: rząd czy rynek. Nie ma trzeciego rozwiązania”. – Ludwig von Mises
Jednym z najczęstszych pytań, które zawsze otrzymuję jako Bitcoiner, jest: „Dlaczego myślisz, że Bitcoin odniesie sukces?” lub, mówiąc inaczej, „Dlaczego Bitcoin?” Za każdym razem, gdy pada to pytanie, mój umysł natychmiast zaczyna biec, gdy tysiąc różnych odpowiedzi zaczyna wypełniać moją głowę. Jeśli byłeś w przysłowiowej króliczej norze, prawdopodobnie masz pojęcie o czym mówię. Istnieje milion sposobów, aby odpowiedzieć na to pytanie, ale postanowiłem napisać jeden z powodów, dla których jestem przekonany, że Bitcoin nie tylko odniesie sukces jako alternatywny system monetarny, ale ostatecznie zastąpi obecny fiducjarny system monetarny.
Zanim zagłębię się w odpowiedź na pytanie „Dlaczego ja Bitcoin”, jest kilka kluczowych czynników, na które muszę pokrótce zwrócić uwagę. Po pierwsze, warto zauważyć, że na świecie istnieją dwie konkurencyjne ideologie ekonomiczne, a mianowicie; wolnorynkowy kapitalizm i komunizm. W prawdziwie wolnorynkowym systemie własność prywatna jest prawnie uznana, a towarzyszące jej prawa własności są prawnie chronione. Klient znajduje się w centrum wszystkich interakcji ekonomicznych i może wybrać, gdzie wydać swoje pieniądze w oparciu o produkt/usługę najlepiej odpowiadającą jego potrzebom. Ponadto legalne transakcje biznesowe odbywają się między wyrażającymi zgodę stronami bez żadnych narzuconych przez państwo uszczerbków lub ingerencji. Wszystko, począwszy od stóp procentowych (tj. kosztu kapitału), kosztów pracy po ceny towarów i usług, jest określane wyłącznie przez rynek. Niestety, nie ma dziś na świecie kraju, który w pełni praktykuje wolnorynkowy kapitalizm. Większość krajów, które rzekomo opowiadają się za wolnymi rynkami, składa tylko gołosłowne deklaracje i jest bardziej zachwycona ideą „od czasu do czasu interwencji państwa” w gospodarkę, gdy jest to konieczne, czyli komunizmem.
W systemie komunistycznym własność prywatna nie istnieje, ponieważ jest w całości kontrolowana i posiadana przez państwo w imieniu swoich obywateli. Państwo jest bogiem i ma absolutną kontrolę nad każdym aspektem życia swoich obywateli. Zamiast klienta jako centrum wszystkich działań gospodarczych, wszystko kręci się wokół państwa. Państwo jest przewodnikiem, regulatorem i największym konsumentem w tej konkretnej gospodarce. Przepływy kapitału są kontrolowane i kierowane przez państwo za pośrednictwem różnych agencji rządowych, które są aktywnie zaangażowane w centralne planowanie działalności różnych sektorów gospodarki. Jeśli rynek odbiega w jakimkolwiek punkcie od celów państwa, stosuje się różne dźwignie, aby spróbować wywołać „powrót do średniej”, zgodnie z definicją towarzyszy u władzy. Narzędzia takie jak kontrola cen, obniżanie/podnoszenie stóp procentowych, zachęty podatkowe, subsydia i tym podobne są zwykle stosowane jako mechanizmy kontroli ekonomicznej w celu przywrócenia rynku do równowagi. Niejawnym założeniem każdej centralnie planowanej gospodarki jest to, że centralni planiści są wszechwiedzący lub, jak ekonomista Frederich Hayek stwierdził,:
„Ekonomiczny problem społeczeństwa nie jest zatem jedynie problemem, jak alokować „dane” zasoby – jeśli „dane” oznacza dane pojedynczemu umysłowi, który rozmyślnie rozwiązuje problem postawiony przez te „dane”. Jest to raczej problem, jak zapewnić najlepsze wykorzystanie zasobów znanych każdemu członkowi społeczeństwa, dla celów, których względną wagę znają tylko te jednostki. Lub, mówiąc krótko, jest to problem wykorzystania wiedzy, która nie jest nikomu dana w całości”.
Innymi słowy, wiedza o różnych częściach gospodarki jest zdecentralizowana i rozproszona wśród wielu podmiotów gospodarczych, dlatego błędem jest myślenie, że istnieje szczególna grupa centralnych planistów, którzy są nie tylko wszechwiedzący, ale także zdolni do odpowiedzialnego i inteligentnie wykorzystując te informacje. Niestety, wspomniana wcześniej ideologia ekonomiczna jest tym, co dominuje w dzisiejszym świecie. Państwowy interwencjonizm jest postrzegany jako odpowiedzialne zarządzanie gospodarką, ale jak podkreśla cytowany powyżej Mises, jest to jedynie komunizm w przebraniu.
Zrozumienie tych dwóch podstawowych maksym jest kluczem do rozszyfrowania tego, co reprezentuje Bitcoin i dlaczego zasadniczo różni się od systemu fiducjarnego. Dziś powoli zaczynamy być świadkami powtórki kryzysu finansowego z 2008 roku, kiedy to w tym roku upadły już trzy banki. W chwili pisania tego tekstu First Republic Bank, bank z szacowany 100 miliardów dolarów do 200 miliardów dolarów depozytów umieścić w zarządzie komisarycznym, z krążącymi plotkami o potencjalny wykup przez JP Morgan i PNC. Oczywiście te „wykupy” będą zabezpieczane przez rząd. Nie spodziewałeś się, że pójdą za wszystko, jakby to był teraz wolny rynek, prawda? Co więcej, banki takie jak Credit Suisse są ratowane pod hasłem „zbyt duże, by upaść”. Nie zaczynajmy nawet wspominać o 6 bilionach dolarów, które zostały wpompowane w gospodarkę w ciągu ostatnich trzech lat przez Fed jako sposób na złagodzenie skutków ograniczeń związanych z Covid-19.
Państwowy interwencjonizm w gospodarce tworzy zniekształcony i nieefektywny rynek, który z czasem wymaga jeszcze większej interwencji państwa, aby zapobiec jego załamaniu. Jak być może już zauważyłeś, ta interwencja rządu w formie ratowania lub „linii kredytowych” nie jest dla wszystkich, ale dla nielicznych powiązanych politycznie; wszyscy inni muszą sobie radzić w końcu z realiami rynku, czyli kapitalizmu, prawda? Klasyczna zasada „prywatyzacji zysków i uspołecznienia strat”. To preferencyjne traktowanie niektórych firm i/lub osób nie tylko doprowadziło do załamania zaufania do instytucji takich jak bank centralny, ale także do zawirowań gospodarczych, w jakich znajduje się dzisiejszy świat.
Nie zrozumcie mnie źle, w żaden sposób nie sugeruję ani nie opowiadam się za ratowaniem kogokolwiek, wskazuję jedynie na hipokryzję centralnych planistów, którzy składają deklaracje na temat zasad wolnego rynku, podczas gdy w głębi serca są komunistami. Ta dysproporcja doprowadziła do protestów, takich jak ruch Occupy Wall Street, który powstał w następstwie kryzysu finansowego w 2008 roku i późniejszych ratunków udzielonych architektom kryzysu, a także do ogólnego wzrostu atrakcyjności komunizmu 2.0, powszechnie znanego Jak „demokratyczny socjalizm”. Podczas gdy to wszystko działo się 31 października 2008 roku, Satoshi Nakamoto opublikował książkę pt Biała księga Bitcoin na Cryptography Mailing List metzdowd.com. W artykule nie tylko zwięźle opisał problem z obecnym systemem finansowym przy redefinicji pieniądza, ale także przedstawił rozwiązanie Problem bizantyjskich generałów które nękało informatyków przez wiele lat. Reszta, jak mówią, jest historią.
„Pracowałem nad nowym systemem elektronicznej gotówki, który jest w pełni peer-to-peer, bez zaufanej strony trzeciej”. – Satoshi Nakamoto
Co prowadzi mnie z powrotem do pytania: „Dlaczego ja Bitcoin?” a moja odpowiedź na to jest po prostu taka; Bitcoin jest racjonalny. Nie ma nic racjonalnego w sposobie funkcjonowania naszego obecnego systemu finansowego. Jako system scentralizowany, fiducjarny system monetarny wymaga, abyśmy pokładali naszą wiarę w ludziach i instytucjach, które historycznie udowodniły, że są niezrównoważone i skorumpowane. Wszystko, od koniunkturalnych koniunktur w gospodarce, stale rosnących kosztów życia, zamknięcia złotego okna w 1971 r., po fakt, że czujemy się komfortowo przekazując stery światowej gospodarki garstce ludzi znanych jako bankierzy centralni z nadzieją, że ci centralni planiści nie tylko wiedzą, co jest najlepsze dla światowej gospodarki w najdrobniejszych szczegółach (coś, co Hayek już udowodnił, że jest to niemożliwe), ale że za każdym razem zrobią to, co najlepsze; wolne od politycznych ingerencji i uprzedzeń. Nie różni się to niczym od wiary we wróżkę zębuszkę, ale oto jesteśmy. To zbiorowe przekonanie i zaufanie jest nie tylko irracjonalne, ale także potencjalnie niebezpieczne, jeśli te osoby i instytucje, którymi zarządzają, mają zostać schwytane przez ludzi o celach maltuzjańskich.
To irracjonalne mieć system finansowy, który może rosnąć tylko poprzez ekspansję kredytową, w przeciwieństwie do innowacyjnej produkcji. To irracjonalne mieć system finansowy, który popycha wszystkich (oprócz ich codziennej pracy) do zostania inwestorem, aby chronić swoje bogactwo przed inflacją, to irracjonalne mieć system finansowy, który jest uważany za kapitalistyczny w teorii, ale to jest komunistyczne w praktyce nieracjonalne jest, aby kilku ludzi miało kontrolę nad kosztem kapitału, zamiast pozwolić rynkowi decydować, jaki on będzie. Uczestnictwo w systemie finansowym opartym na kradzieży czasu jest irracjonalne. w słowa prezesa NYDIG, Rossa Stevensa,
„..tak samo jak certyfikat giełdowy jest tytułem własności do kapitału firmy, tak pieniądz jest tytułem do ludzkiego czasu… Jeśli dasz komukolwiek możliwość drukowania pieniędzy, będzie on drukował pieniądze. Narzędzie, które może rządzić ludzkim czasem, jest obiektem wielkiej pokusy. Za dobrze. Nie kwestionuję, że bankierzy centralni mają dobre intencje – mocno w to wierzę – ale wiem też, co Lord Acton powiedział o władzy absolutnej. To ludzka natura, a nie finanse czy polityka”.
Nieracjonalne jest dawanie tym samym ludziom absolutnej władzy do emisji pieniędzy do woli, co zniekształca w ten sposób wartość naszego czasu i pracy. Satoshi dokładnie wyartykułował ten problem, kiedy powiedział: „Podstawowym problemem z konwencjonalną walutą jest całe zaufanie, które jest wymagane, aby to działało. Bankowi centralnemu należy ufać, że nie zdeprecjonuje waluty, ale historia walut fiducjarnych jest pełna naruszeń tego zaufania. Banki muszą mieć zaufanie do przechowywania naszych pieniędzy i przesyłania ich drogą elektroniczną, ale pożyczają je w falach baniek kredytowych z zaledwie ułamkiem rezerwy”. Pomimo widocznych kłopotów w sektorze bankowym, w większości banków technicznie niewypłacalny, jesteśmy opalani gazem, aby uwierzyć, że „system bankowy jest zdrowy” nawet po Moody’s zdegradowany To. Krótko mówiąc, fiat jest irracjonalny, ponieważ wymaga od nas ufać niegodnym zaufania, mając nadzieję, że tym razem jest inaczej.
„Kiedy zadasz sobie pytanie „Czym są pieniądze?” Bitcoin będzie miał sens.” – Misir Mahmudow
W swojej klasycznej książce pt. Principles of Economics, Carl Menger pięknie i dokładnie przedstawił pochodzenie pieniądza w następujący sposób:
„Pieniądze nie są wynalazkiem państwa. Nie jest produktem aktu ustawodawczego. Nawet sankcja władzy politycznej nie jest konieczna do jego istnienia. Pewne towary stały się pieniądzem całkiem naturalnie, w wyniku stosunków ekonomicznych, które były niezależne od władzy państwa”.
Idea ta stoi w ostrym kontraście z obecnym status quo, w którym nie tylko państwo ma monopol na emisję pieniądza dzięki ustawom o prawnym środku płatniczym, ale nawet idea, że pieniądzem jest wszystko, co nie ma błogosławieństwa państwa uznawany jest za heretycki. Domniemane założenie jest takie, że pieniądz nie może istnieć bez państwa. Nic nie może być dalej od prawdy. Bitcoin nie wyłonił się z państwa narodowego ani banku centralnego, pojawił się jako rozwiązanie problemu zaufania (lub powinienem powiedzieć nieufności) nękającego nasz obecny system monetarny. Jest to rozwiązanie rynkowe stworzone w celu rozwiązania problemu wszystkich sankcjonowanych przez państwo pieniędzy.
Nie ma przepisów, które zmuszałyby kogokolwiek do używania lub przechowywania Bitcoin. Osób, które widzą w niej wartość i użyteczność dobrowolnie trzymaj ją i handluj nią, a ludzie, którzy uważają ją za bezużyteczną lub bezwartościową, nie robią tego. Żaden przymus nie jest zaangażowany w żadną stronę, bez centralnego organu kontrolującego lub manipulującego jego emisją, i nie są potrzebni pośrednicy do przekazywania go od jednej osoby do drugiej. Czysty wolnorynkowy wynalazek, który „stał się pieniądzem w sposób całkiem naturalny, niezależny od władzy państwa”. nie wymaga zaufania być umieszczonym w niegodnym zaufania, dzięki czemu Bitcoin jest racjonalny.
W manifest Komunistyczny, Karol Marks przedstawia dziesięć środków, dzięki którym własność prywatna zostanie zniesiona. Miara numer pięć stanowi:
„Centralizacja kredytu w rękach państwa za pomocą banku narodowego z kapitałem państwowym i wyłącznym monopolem”.
Krótko mówiąc, według Marksa utworzenie banków centralnych było niezbędnym krokiem do zapoczątkowania komunizmu. Nie tylko wzmocniłoby to państwo w walce z jednostką, ale zagwarantowałoby, że centralnie planowane cele państwa będą traktowane priorytetowo bez przeszkód. Czy jako instytucja zgodna z komunizmem można się dziwić, że banki centralne byłyby przeciwne idei rozwiązania wolnorynkowego, takiego jak Bitcoin? Jako zwolennicy marksizmu banku centralnego, uważają za swoje przyrodzone prawo do decydowania o tym, czego używamy jako pieniędzy, nawet jeśli jest to wbrew naszej woli. Dla mnie to też jest irracjonalne.
Od 1971 roku świat przeżywa eksperyment monetarny, w którym wszystkie waluty fiducjarne na całym świecie są produktami ubocznymi tworzenia pieniądza przez ekspansja kredytu obiegowego, niepoparte realnymi oszczędnościami lub depozytami, zmonopolizowane przez banki centralne. Doprowadziło to nie tylko do przyspieszenia niewolnictwa zadłużenia, ale sprawiło, że osoby fizyczne, firmy i rządy stały się zależne od taniego kredytu płynącego z drukarki pieniędzy, a tym samym ogólnie mniej produktywne.
W przeciwieństwie do waluty fiat, Bitcoin, który jest po prostu „drukowany” do istnienia przy zerowych kosztach Bitcoin jest zakotwiczony w prawdziwym świecie dzięki energii wykorzystywanej do jego wydobycia. Ta kotwica energetyczna staje się pomostem, który łączy świat cyfrowy ze światem fizycznym, a dzięki ponownemu połączeniu produkcji energii z systemem monetarnym poprzez wydobywanie Bitcoinów, Bitcoin zachęca do wykorzystania osieroconej energii, jak również do wydajnej produkcji energii. Wraz ze wzrostem wydajnej produkcji energii wzrasta poziom życia ludzkości. To jest dla mnie racjonalne. Bitcoin jest najlepszym narzędziem, jakie mamy do tej pory, aby raz na zawsze pozbyć się marksizmu banku centralnego, który był rakiem ludzkiego rozkwitu, odkąd podniósł swój brzydki łeb.
Bitcoin został zbudowany na idei zakończenia panowania banków centralnych i pieniądza fiducjarnego, co jest ważnym krokiem w ochronie przed nieograniczoną tyranią państwa. Jako produkt uboczny marksizmu banku centralnego, pieniądz fiducjarny jest zarówno irracjonalny, jak i antyludzki, kwitnący we wszystkich swoich aspektach, ponieważ jest to system, który gwarantuje stale rosnące koszty utrzymania pomimo postępu technologicznego, który został dokonany, aby uczynić nas bardziej wydajnymi. Jako racjonalna istota ludzka porównując dwa systemy monetarne, od razu wiadomo, który z nich jest bardziej racjonalny od drugiego. Podsumowując, poza Bitcoinem nie ma dziś systemu monetarnego, który miałby przewidywalny harmonogram emisji, stałą podaż pieniądza, zdecentralizowany, odporny na cenzurę i wolny od kontroli państwa. Dlatego ja Bitcoin; jest to najbardziej racjonalna dostępna opcja.
