"Geef mij de controle over de geldvoorraad van een natie, en het kan me niet schelen wie de wetten maakt." – Mayer Amschel Rothschild
Afrika heeft eeuwenlang te kampen gehad met talloze conflicten en onrechtvaardigheden. Van de trans-Atlantische slavenhandel tot de daaropvolgende kolonisatie van het continent door Europese mogendheden, de natuurlijke en menselijke hulpbronnen van het continent werden massaal geplunderd en lieten een spoor van economische vernietiging achter dat tot op de dag van vandaag nog moet worden gecorrigeerd. Na de Tweede Wereldoorlog begonnen veel Afrikaanse landen onafhankelijk te worden. Na het verlies van zijn Noord-Afrikaanse territoria was Frankrijk, dat na Groot-Brittannië de meeste koloniën in Afrika had, vastbesloten om de controle over zijn West- en Centraal-Afrikaanse koloniën te behouden.
Deze regio bestaat uit 14 landen en is meer dan 2.5 miljoen vierkante kilometer groot met een bevolking van minstens 180 miljoen mensen. Om dit te doen besloten de Fransen de politieke controle over hun territoria op te geven en tegelijkertijd de monetaire controle te behouden. Nadat Frankrijk op 26 december 1945 de Bretton Woods-overeenkomst had geratificeerd, was de CFA-frank geboren; dat is een door Parijs gecontroleerde valuta die wordt gebruikt in deze voormalige Franse koloniën in Afrika.
Destijds, de naam betekende "frank van de Franse koloniën van Afrika", maar werd later veranderd in de "frank van de Afrikaanse financiële gemeenschap" voor de landen in de West-Afrikaanse Monetaire Unie (WAMU) en als de "frank van financiële samenwerking in Centraal-Afrika ” aan de landen van de Centraal-Afrikaanse Monetaire Unie (CAMU). Volgens econoom Ndongo Samba Sylla het CFA-systeem heeft vier pijlers die eraan ten grondslag liggen.
Ten eerste is er de centralisatie van reserves. Er zijn twee centrale banken die elke monetaire unie controleren, één voor de West-Afrikaanse staten, Banque Centrale des États de l'Afrique de l'Ouest (BCEAO), en de Banque des États de l'Afrique Centrale (BEAC) voor Centraal-Afrikaanse landen. Deze centrale banken houden de deviezenreserves (dwz nationale besparingen) van elk land in hun respectieve regio's aan, maar dat zijn ze ook nodig om 50% van deze reserves (momenteel ongeveer $ 11.4 miljard waard) op een speciale rekening bij de Franse schatkist te storten! Deze landen hebben geen idee hoe deze reserves worden besteed of beheerd, terwijl Frankrijk daarentegen volledig op de hoogte is van hoe elk land in de CFA-regio zijn geld uitgeeft.
De tweede pijler is de vaste wisselkoers tussen de CFA en de Euro gekoppeld aan een koers van € 1: 656 CFA-frank. De aangesloten landen hebben geen controle over deze koppeling en eventuele aanpassingen ervan worden gedaan door de Fransen. Dit vaste tarief maakt export uit deze landen uiteindelijk duurder op internationale markten en import goedkoper, waardoor de economische groei wordt belemmerd. Het geeft Frankrijk ook het voorrecht om goedkope grondstoffen in de lokale valuta in te kopen en afgewerkte producten in euro's aan deze landen door te verkopen. Inderdaad een echte dubbele klap. De derde pijler is de onbeperkte converteerbaarheid van franken naar euro's die wordt gegarandeerd door de Fransen, en de laatste pijler is vrij verkeer van kapitaal binnen de frankzone. Het effect van deze laatste twee pijlers is dat ze massaal kapitaalvlucht uit deze landen mogelijk maken.
Samenvattend heeft het CFA-systeem de volgende nadelen: het beperkt de economische groei en industrialisatie van de lidstaten ernstig, vergroot de armoede en werkloosheid en belemmert de handel tussen de lidstaten. Veel Afrikaanse leiders die in de loop der jaren hebben geprobeerd zich tegen het CFA-systeem te verzetten, werden ofwel vermoord of verdreven. Voorzitter van Togo Sylvanus Olympio en Burkina Faso-president Thomas Sankara, die beiden fervente CFA-tegenstanders waren, werden respectievelijk in 1963 en 1987 vermoord. Als gevolg hiervan wordt aan meer dan 180 miljoen mensen echte kansen op economische vooruitgang ontzegd omdat ze deelnemen aan een economisch systeem dat tegen hen is opgetuigd. Zelfs multilaterale instellingen zoals het IMF en de Wereldbank hebben Frankrijk geholpen bij het handhaven van het CFA-systeem. Monetair imperialisme op zijn best.
U denkt misschien bij uzelf dat alleen deze 'ongelukkige mensen' in Afrika het slachtoffer zijn van dit monetaire kolonialisme, maar de realiteit is dat dit geen unieke situatie voor hen is. Dit is het verhaal van iedereen onder het fiat monetaire systeem, waarbij het CFA-systeem een van de extreme versies ervan vertegenwoordigt. Zoals we in het vorige essay opmerkten "Wat is geld?" geld is geen uitvinding van de staat, maar het is de markt die samenkomt op een monetair medium om te gebruiken in transacties. Er was geen decreet of wet die het gebruik van goud als geld verplichtte, maar goud werd geld op basis van de deugdelijkheid van zijn monetaire eigenschappen. Het tegenovergestelde is waar voor fiat-valuta's, ze werden bij wet "wettig betaalmiddel" (meestal door de loop van het geweer), vooral nadat de goudstandaard na de Eerste Wereldoorlog werd verlaten. Dit gaf centrale banken het monopolie op de uitgifte van geld; een voorrecht dat ze al meer dan een eeuw genieten vóór de uitvinding van Bitcoin.
In dit essay gaan we de wereldwijde monetaire orde van na 1971 onderzoeken, algemeen bekend als de "petrodollar-systeem." Het is dit systeem dat de wereldwijde handel van vandaag ondersteunt en de Amerikaanse dollar verankerde als de wereldwijde reservevaluta. Het is zeer waarschijnlijk dat u overeenkomsten zult opmerken tussen dit systeem en het CFA-systeem dat we zojuist kort hebben onderzocht. Het enige verschil tussen de twee is dat het ene systeem slechts 14 Afrikaanse landen domineert, terwijl het andere de hele wereld domineert.
"Ik ben bedroefd dat het politiek onhandig is om te erkennen wat iedereen weet: de oorlog in Irak gaat grotendeels over olie." – Alan Greenspan
Nadat president Nixon in 1971 een einde maakte aan de convertibiliteit van de dollar in goud, werden alle valuta's ter wereld unbacked fiat paper. In 1974, als gevolg van een reeks geopolitieke conflicten, verkeerde de Amerikaanse economie in een neerwaartse spiraal toen de olieprijs enorm steeg, de lonen stagneerden, gasleidingen de norm werden en de inflatie torenhoog steeg. President Nixon bemiddelde een deal met de Saoedi's (en vervolgens met de OPEC) die het petrodollarsysteem hebben voortgebracht dat we vandaag hebben.
De voorwaarden van de deal waren eenvoudig; Saoedi-Arabië zou zijn olie prijzen en verkopen uitsluitend in dollars en in ruil daarvoor zouden de VS niet alleen Saoedische olie kopen, maar ook militaire steun en samenwerking aan de Saoedi's bieden. Dit huwelijk van de dollar en olie ondersteunde de dollar in zekere zin met olie, maar niet tegen een vooraf bepaalde koers. De Saoedi's stemden er ook mee in om deze petrodollars van hun olie-inkomsten te "recyclen" door Amerikaanse staatsobligaties (dwz Amerikaanse schulden) te kopen en zo de Amerikaanse uitgaven te financieren.
Als resultaat van deze deal ontstond er een terugkerende wereldwijde vraag naar dollars, aangezien elk land nu dollars nodig had om olie te kopen. Deze voortdurende vraag naar dollars leidde er uiteindelijk toe dat landen hun export in dollars prijzen en zo werd de hegemonie van de dollar in de internationale handel bereikt.
Dit systeem brengt hoge kosten met zich mee, zowel in binnen- als buitenland. Volgens financieel analist Lyn alden, heeft het petrodollarsysteem tot gevolg dat de VS voortdurend handelstekorten met de rest van de wereld oploopt om voldoende dollars in de wereldeconomie te pompen om de dominante positie van de dollar te behouden. Als gevolg hiervan worden de tekorten betaald door buitenlandse overheden en niet in eigen land. Met andere woorden, de VS hebben de mogelijkheid om astronomische tekorten te maken om oorlogen en binnenlandse sociale programma's te financieren, waarbij andere landen een deel van de rekening op zich nemen.
Bovendien gaat de hegemonie van de dollar ten koste van Amerikaanse arbeidersbanen die uiteindelijk naar het buitenland worden verscheept als gevolg van hogere arbeidskosten als gevolg van een sterke dollar. Dit wakkert vermogensongelijkheid aan als gevolg van stagnerende lonen, stijgende kosten van levensonderhoud en werkloosheid. Met andere woorden, de voordelen van de heerschappij van de dollar komen grotendeels ten goede aan financiële instellingen, vermogensbezitters en grote bedrijven, terwijl de werknemers de kosten dragen.
Het petrodollarsysteem dwingt opkomende markten om prioriteit te geven aan accumulatie van dollars boven essentiële binnenlandse investeringen in een poging om hun economieën te beschermen tegen valutacrises. Het merendeel van de handel in opkomende markteconomieën wordt in dollars uitgedrukt en bedrijven met ontvangsten in een binnenlandse valuta verwerven onhoudbare schulden in dollars als de binnenlandse valuta daalt. Dit heeft geleid tot schuldencrises over de hele wereld, zoals de Latijns-Amerikaanse schuldencrisis van de jaren 1980. Latijns-Amerikaanse landen kwamen in gebreke met hun in dollars luidende schulden omdat de waardestijging van de dollar in die periode het aflossen van hun schulden onmogelijk maakte. Dit fenomeen van schulden in hoge dollars tegen lage reserves in dollars was ook de oorzaak van de Aziatische crisis van 1997 en teistert momenteel de economieën van Argentinië en Turkije. Het is ook gedeeltelijk de reden waarom deze landen een op hol geslagen inflatie ervaren.
In november 2000 deed Saddam Hoessein een poging buck dit petrodollar systeem en besloot Irak's olie in euro's te verkopen in plaats van in dollars. Tegen februari 2003 hij had voor ongeveer € 26 miljard aan olie verkocht, maar de VS vielen Irak binnen en wierpen Saddam datzelfde jaar omver. In juni van datzelfde jaar verkocht Irak weer olie in dollars. De petro-euro stierf een vroege dood en alles werd weer “normaal”. Er kunnen parallellen worden getrokken tussen dit en het CFA-systeem dat we hierboven hebben besproken. Beide fiat-geldsystemen worden ondersteund door militaire macht en het in stand houden ervan gaat ten koste van duizenden levens. In schril contrast met fiat, wordt Bitcoin ondersteund door een robuust netwerk van mijnwerkers, sterke monetaire eigenschappen en gedecentraliseerde node-operators die aan elkaar zijn gelijmd door de omzetting van elektrische energie in monetaire energie. Deelname aan het Bitcoin-netwerk is volledig vrijwillig. Geen geweld of dwang vereist.
Het hele punt van het samenstellen van de stukjes van deze puzzel is bedoeld om u de effecten te laten zien en begrijpen die het huidige monetaire systeem direct of indirect op u heeft gehad. Vanwege een combinatie van de ondoorzichtige aard van het financiële systeem, slecht geïnformeerde media, gebrek aan financiële educatie en de prevalentie van 'fed speak' is het erg moeilijk om de oorzaak van de meeste maatschappelijke financiële problemen echt te achterhalen.
De meeste van 's werelds grootste problemen worden verergerd door te proberen ze op te lossen vanuit hetzelfde economische systeem dat verantwoordelijk is voor het ontstaan ervan. Dit geldt ook op individueel niveau. Het kennen van de inherente tekortkomingen in het ontwerp en de werking van deze monetaire orde is een belangrijke eerste stap om uzelf ertegen te verzekeren. Nu we kort hebben gekeken naar het petrodollarsysteem en zijn tekortkomingen, is het tijd om ook te kijken waarom Bitcoin het beste verdedigingssysteem is om uw vermogen te beschermen tegen deze systeemfouten.
“Ik geloof dat bankinstellingen gevaarlijker zijn voor onze vrijheden dan staande legers. Als het Amerikaanse volk ooit toestaat dat particuliere banken de uitgifte van hun valuta beheersen, eerst door inflatie, dan door deflatie, zullen de banken en bedrijven die om hen heen zullen opgroeien de mensen alle eigendommen ontnemen totdat hun kinderen dakloos worden op het continent hun vaders overwonnen. De uitgevende bevoegdheid moet van de banken worden afgenomen en worden teruggegeven aan de mensen, aan wie het eigenlijk toebehoort.” - Thomas Jefferson
In 1958 probeerde Guinee zijn monetaire autonomie van de Fransen op te eisen door het CFA-systeem te verlaten. In een gepassioneerde toespraak zei Sekou Touré tegen de Franse president, Charles de Gaulle, die op dat moment op bezoek was; "We hebben liever armoede in vrijheid dan weelde in slavernij." Guinee verliet kort daarna het CFA-systeem. Gedurende een periode van 2 maanden trokken de Fransen zich terug uit Guinee en namen alles mee, van gloeilampen tot rioolbuizen en ze gingen zelfs zo ver dat ze essentiële medicijnen verbrandden. De boodschap aan hun andere gebieden was duidelijk, maar dit was nog maar het begin van de vergelding.
De volgende stap was het destabiliseren van Guinee en het ondermijnen van alle inspanningen voor economische welvaart door middel van een geheime operatie die bekend werd als Operatie Persil, waar ze Guinese bankbiljetten vervalsten en het land binnenstroomden. De bedoeling was om hyperinflatie en economische ineenstorting te veroorzaken en vervolgens gewapende opstanden tegen de Guinese regering. De in Frankrijk geproduceerde bankbiljetten bleken beter bestand te zijn tegen de vochtigheid van het Guinese klimaat dan de officiële bankbiljetten, waardoor de economische instabiliteit in het land met succes werd veroorzaakt en de Guinese economie instortte.
Het uitvoeren van een dergelijke operatie zou onmogelijk zijn in een land met Bitcoin als wettig betaalmiddel, aangezien er een maximale voorraad van 21 miljoen Bitcoin ooit zal bestaan. Dit aanbodplafond verhindert niet alleen dat centrale banken de geldhoeveelheid in een opwelling opblazen, maar voorkomt ook dat externe agressors deze vorm van economische oorlogsvoering inzetten. Bitcoin wordt van strategisch nationaal belang als het ook wordt gezien als een nationaal verdedigingssysteem.
Misschien moeten de natiestaten onder het CFA-systeem overwegen om Bitcoin als wettig betaalmiddel te erkennen als een cruciale stap om monetaire onafhankelijkheid van Frankrijk te bereiken en zo de economische welvaart van hun volk te waarborgen. In tegenstelling tot fiat-valuta's kan Bitcoin niet worden gekoloniseerd of vervalst.
"Ik schaats naar waar de puck zal zijn, niet waar hij is geweest." – Wayne Gretzky
Vorig jaar in 2021 werd El Salvador in een ongekende en onverwachte beweging de eerste soevereine natie ter wereld die Bitcoin als wettig betaalmiddel erkende. Daarnaast begon El Salvador Bitcoin te verwerven om toe te voegen aan zijn nationale reserves. Deze stap stuitte om voor de hand liggende redenen op scherpe kritiek van de Wereldbank en het IMF. Vanaf september 2021, minder dan 3 weken na de lancering van de Chivo Bitcoin-portemonnee door de Salvadoraanse overheid, had de app al meer dan 2.1 miljoen actieve gebruikers volgens een tweet door president Nayib Bukele. In januari 2022 was dit opgelopen tot 4 miljoen gebruikers op een bevolking van 6.5 miljoen mensen. Gezien het feit dat 70% van het land geen bank heeft, was dit een enorme prestatie.
El Salvador zal in maart 2022 ook Bitcoin-obligaties uitrollen om $ 1 miljard op te halen, waarbij de helft wordt gebruikt om meer Bitcoin te verwerven en de rest wordt gebruikt om Bitcoin-mijninfrastructuur te bouwen. Het belang is dat deze beweging duidelijk wordt wanneer men de problemen met het petrodollarsysteem in overweging neemt die we hebben onderzocht; evenals het feit dat El Salvador een valutacrisis doormaakte toen de Colon instortte voordat hij in 2001 dollariseerde. Bovendien is 22% van het BBP afkomstig van overmakingen en zijn ze sterk afhankelijk van invoer. Dit is een onderwerp dat in een toekomstig essay uitgebreid zal worden behandeld.
Fidelity Digital Assets in hun verslag met de titel, "Onderzoeksoverzicht: trends voor 2021 en hun potentiële toekomstige impact", maakte de volgende opmerking over Bitcoin die het vermelden waard is;
“De geschiedenis heeft aangetoond dat kapitaal stroomt naar waar het het beste wordt behandeld en het omarmen van innovatie leidt tot meer rijkdom en welvaart. We denken ook dat er hier een speltheorie met een zeer hoge inzet in het spel is, waarbij als de acceptatie van Bitcoin toeneemt, de landen die vandaag wat Bitcoin veiligstellen, competitief beter af zullen zijn dan hun leeftijdsgenoten. Daarom, zelfs als andere landen niet geloven in de investeringsthese of acceptatie van Bitcoin, ze zullen gedwongen worden om er een paar te kopen als een vorm van verzekering. Met andere woorden, een kleine kost kan vandaag worden betaald als afdekking in vergelijking met potentieel veel grotere kosten in de toekomst. Het zou ons daarom niet verbazen als andere soevereine natiestaten in 2022 Bitcoin overnemen en misschien zelfs een centrale bank een overname zien doen.”
Op basis van deze opmerking van Fidelity kunnen we concluderen dat meer natiestaten in 2022 en daarna in de voetsporen van El Salvador zullen treden. . Rusland heeft aangekondigd is van plan om Bitcoin als vreemde valuta te erkennen en als zodanig te reguleren. Gezien de huidige spanningen tussen Rusland en het Westen zou het niet vergezocht zijn om een scenario voor te stellen waarin de Russische Centrale Bank Bitcoin aan haar schatkist zou toevoegen. die maximaal 2.24% opleveren tegen een inflatie van 7.5%.
Bedrijven als Tesla en Microstrategy hebben ook Bitcoin aan hun balans toegevoegd als schatkistreserve. Op het moment van schrijven is meer dan 1.5 miljoen Bitcoin in handen van natiestaten, openbare en particuliere bedrijven die ongeveer 7.24% vertegenwoordigen van de 21 miljoen Bitcoin die ooit zullen bestaan. Naarmate de dreiging van inflatie zich blijft manifesteren, wordt van steeds meer bedrijven verwacht dat ze Bitcoin aanschaffen, omdat dit de best presterende inflatiehedge is.
Hetzelfde geldt voor jou als individu. Waarom zou u uw spaargeld parkeren in een fiat-valuta die is ontworpen om in de loop van de tijd af te schrijven versus Bitcoin die door het ontwerp in de loop van de tijd in waarde stijgt? Sta even stil bij deze gedachte; als de wereld meer dan 50 miljoen miljonairs heeft tegen een totaal van 21 miljoen Bitcoin, betekent dat in feite dat er niet genoeg Bitcoin is voor elke miljonair op aarde om 1 volledige Bitcoin te bezitten. Zou het niet logisch zijn om in de tussentijd wat te halen?
Afgezien daarvan is het bezitten van Bitcoin analoog aan het bezitten van een stukje internet zelf (ook bekend als het internet van waarde) plus een wereldwijde vereffeningslaag. Dit is iets dat niet mogelijk was in het internet van informatie. Zie het als in staat zijn om eigenaar te worden van de basislaag van internet en blootstelling krijgen aan alle innovatie daar bovenop (bijv. Google, Facebook, Netflix etc.) zonder op een specifiek bedrijf te hoeven wedden. Om de volledige omvang van deze kans die Bitcoin biedt volledig te begrijpen, is een paradigmaverschuiving op dit gebied een absolute noodzaak.
Een van de beste manieren om Bitcoin te kaderen en het dus beter te begrijpen, is als een verdedigingssysteem voor uw vermogen tegen de inherente zwakheden van het fiat monetaire systeem. Bitcoin is ook een blik in de toekomst en is eerlijk geld dat de basis vormt voor het internet van waarde. Bitcoin is een parallel systeem om weerstand te bieden aan alle vormen van monetaire repressie en een spaartechnologie voor het behoud van waarde in de loop van de tijd. Na bestudering van historische perioden van inflatie vielen een paar observaties op: niemand die erdoor wordt getroffen, wordt gecompenseerd, beleidsmakers spelen de schuld zonder enige verantwoordelijkheid te nemen en zullen zich ook niet verontschuldigen.
Tegenwoordig zijn de scheuren in het petrodollarsysteem duidelijker dan ooit geworden, aangezien het lijkt alsof de wereld op weg is naar geleidelijke de-dollarisatie. China en Rusland heeft onlangs een 30-jarige gasovereenkomst gesloten waarbij Rusland China van gas zal voorzien en de afwikkeling zal plaatsvinden in euro's en niet in dollars. In feite maken transacties in dollars tussen de twee landen nu slechts 33% uit, vergeleken met 98% zeven jaar geleden. Wat zal het lot zijn van de dollar en zijn oliekoppeling in een wereld die niet langer om olie draait, nu de drang om het gebruik van fossiele brandstoffen te verminderen en naarmate meer hernieuwbare energiebronnen aan kracht winnen, zal zijn?
Het aandeel van de VS in het wereldwijde bbp is in de loop der jaren geslonken van meer dan 40% na de Tweede Wereldoorlog tot ongeveer 15% momenteel. Nu de wereldeconomie steeds groter wordt en de energiemarkten meegroeien, is het niet langer praktisch om te handelen in één enkele valuta die slechts 15% van de taart vertegenwoordigt. In zijn huidige vorm zijn de dagen van het petrodollarsysteem geteld en is er geen enkele valuta van een enkel land die groot genoeg is om het te vervangen. Nogmaals, Bitcoin heeft een kans om deze rol perfect te vervullen om de volgende wereldwijde reserveactiva te worden. Niemand weet wanneer het petrodollarsysteem zal instorten, maar in de tussentijd kun je alleen maar actie ondernemen om jezelf te beschermen.
Danksagung
1. BTC, Croesus. Twitteren. [Online] [Geciteerd: 12 februari 2022.]
met # Bitcoin, is het mogelijk om een eigendomsbelang te nemen in het gehele Internet of Value.
Dit was nooit mogelijk met het Internet of Information.
Dit is een van de lastige paradigmaverschuivingen die nieuwe investeerders moeten omarmen om de volledige omvang van Bitcoin te begrijpen. pic.twitter.com/bVs2ZqG3gw
— Croesus 🔴 (@Croesus_BTC) 3 maart 2021
2. Lowrey, Jason. Twitteren. [Online] [Geciteerd: 12 februari 2022.]
Weinigen begrijpen...# Bitcoin pic.twitter.com/qBlefa14AM
— Jason Lowery (@JasonPLowery) 10 februari 2022
3. Fidelity digitale activa. Fidelity digitale activa. Bitcoin eerst. [Online] [Geciteerd: 12 februari 2022.]
