*Dit artikel is oorspronkelijk geschreven voor de nieuwsbrief van Seb Bunney waarin hij onderzoekt wat het betekent om vrij te zijn in een steeds minder vrije wereld. Als je het interessant vindt, schrijf je dan hier gratis in: De Qi van zelf-soevereiniteit.

Ik neem aan dat u het gebruikelijke financiële jargon van economen hebt gehoord dat "groei van het BBP goed is"? Het is een uitdrukking die ik herhaaldelijk hoor, met de belofte van een beter leven en meer welvaart. Centrale banken, zoals de Amerikaanse Federal Reserve, stelden zelfs doelen voor de groei van het BBP, met als doel een gestage jaarlijkse groei van 2%.

Maar… heb je er ooit bij stilgestaan ​​wat deze zogenaamde BBP-groei werkelijk betekent?

Onlangs las ik het ongelooflijk fascinerende boek, "Heilige economie" door Charles Eisenstein, die ik iedereen die geïnteresseerd is in het onderwerp aanbeveel, en het zette me aan het denken...

In de eenvoudigste vorm, (BBP) is "de totale monetaire of marktwaarde van alle afgewerkte goederen en diensten die binnen de grenzen van een land worden geproduceerd."

Het uitgangspunt dat ten grondslag ligt aan "BBP-groei is goed" berust op de veronderstelling dat:

Aangezien het bbp bestaat uit monetaire transacties en rationele partijen alleen transacties aangaan wanneer zij deze als waardevol beschouwen, zouden we naarmate het bbp groeit, meer transacties moeten zien, wat leidt tot meer waardecreatie.

Dit roept de vraag op: klopt deze aanname helemaal?

Laten we even een stap terug doen en kijken naar uitlenen en lenen - een belangrijk onderdeel van het bbp.

In een wereld waar lenen en uitlenen bestaat, bevinden we ons tussen een rots en een harde plek. Als we iemand geld lenen, moeten we niet alleen gecompenseerd worden voor het uitlenen, maar ook voor het risico van wanbetaling en de impact van inflatie. We moeten immers gestimuleerd worden om kredietactiviteiten te ontplooien. Waarom zouden we lenen als er geen potentiële beloning is?

Om deze uitdaging aan te gaan, bestaat elke lening uit hoofdsom + rente, waarbij rente de stimulans is voor degenen met een overschot aan kapitaal om te lenen. Deze rente zorgt ervoor dat de lener meer terugbetaalt dan het oorspronkelijke geleende bedrag. Wat moeten we echter doen om te voldoen aan onze verplichting om meer terug te betalen dan we hebben geleend? Het antwoord ligt in het realiseren van groei. Door groei te stimuleren, stellen we ons toekomstige zelf in staat om de middelen te genereren die nodig zijn om onze schulden af ​​te lossen.

En hier komt onze hachelijke situatie om de hoek kijken...

We nemen onze toevlucht tot lenen omdat we vaak niet over de onmiddellijke benodigde middelen beschikken. Daarom, in een op schulden gebaseerd systeem overtreffen de totale passiva in ons financiële systeem op elk moment de totale activa. Anders gezegd. Er zijn meer uitstaande schulden en verplichtingen dan dollars in omloop.

Bijgevolg is een op schulden gebaseerd systeem afhankelijk van groei om de functionaliteit in stand te houden. Zonder aanhoudende groei dreigt het systeem in te storten, aangezien debiteuren hun verplichtingen niet zullen nakomen, wat resulteert in wijdverbreide wanbetalingen.

Dit brengt ons bij de vraag: Waar komt deze verhoogde productiecapaciteit vandaan?

Naast de typische verklaring van inflatie die de schuldenlast vermindert door valuta te devalueren, is er een dieper antwoord: het te gelde maken van alles wat binnen ons bereik ligt.

In onze steeds groter wordende wereld heeft het niet-aflatende streven naar economische groei en de noodzaak om stijgende schulden af ​​te lossen geleid tot het te gelde maken van vrijwel alles om ons heen, van tastbare activa tot immateriële ervaringen. We moeten monetaire groei stimuleren in gebieden waar monetaire uitwisseling voorheen niet bestond. Bijvoorbeeld:

• Vermaak en media: Gemeenschapsevenementen, lokale optredens en gedeelde culturele activiteiten zorgden voor gratis amusement. De expansie van de entertainmentindustrie, de ontwikkeling van mediaplatforms en de introductie van op abonnementen gebaseerde modellen hebben echter geleid tot het genereren van inkomsten met entertainment door middel van kaartverkoop, abonnementen en toegangsprijzen.
• Communicatie: Vroeger vertrouwden mensen voor communicatie op openbare ruimtes en gemeenschapsbijeenkomsten. De komst van telecommunicatienetwerken, mobiele telefoons en internetdiensten heeft echter geleid tot het genereren van inkomsten met communicatie via telefoonrekeningen, internetabonnementen en verschillende communicatieapparatuur.
• Water: Historisch gezien werd water vaak gratis verkregen uit lokale bronnen zoals putten of rivieren. Met de opkomst van flessenwaterbedrijven en de privatisering van waterbronnen is de toegang tot schoon drinkwater echter gecommercialiseerd.

Terugkerend naar het onderwerp van het bbp, wordt het duidelijk dat het voortdurend te gelde maken van elk facet van ons leven essentieel is voor de voortdurende groei ervan.

Deze afhankelijkheid van het genereren van inkomsten komt voort uit het feit dat het BBP wordt gemeten in dollars. Wil een activiteit bijdragen aan het bbp, dan moet er sprake zijn van een geldtransactie. Zonder een dergelijke uitwisseling blijft de activiteit in wezen onopgemerkt binnen het GDP-kader.

En hier ligt het probleem: we gaan er vaak van uit dat de groei van het BBP zich automatisch vertaalt in maatschappelijk welzijn en een betere levenskwaliteit. Waarom zouden individuen immers uitwisselingen aangaan die geen waarde opleveren voor elke betrokken partij?

Dit perspectief houdt echter geen rekening met het feit dat hoewel een partij alleen een uitwisseling zal uitvoeren als de uitwisseling van waarde is voor beide partijen, wat als voor die uitwisseling voorheen geen uitwisseling van geld nodig zou zijn geweest?

Neem ter illustratie het voorbeeld van de Parks Canada Discovery Pass, geprijsd op $ 72.25. Deze pas geeft toegang tot de prachtige nationale parken van Canada. Hoewel de aanschaf van deze pas aanzienlijke voordelen kan bieden, was de toegang tot deze parken nog niet zo lang geleden gratis en voor iedereen toegankelijk. We zijn overgegaan van een scenario waarin toegang gratis beschikbaar was naar een scenario waarin we jaarlijks $ 72.25 moeten betalen. Dit roept een belangrijke vraag op: profiteren we echt van de zoektocht naar bbp-groei via het genereren van inkomsten?

In ons niet-aflatende streven naar economische groei om aan onze stijgende schuldenverplichtingen te voldoen, bevinden we ons op een pad waarop het te gelde maken van voorheen gratis en toegankelijke aspecten van het leven steeds vaker voorkomt. Geleidelijk aan worden de fundamenten van ons bestaan ​​verhandelbaar, omdat we gedwongen worden te betalen voor wat eens open en beschikbare basisbehoeften waren. Deze transformatie wordt gedreven door de onverzadigbare eisen van ons op schulden gebaseerde systeem, dat een cyclus in stand houdt waarin groei noodzakelijk wordt.

Met dit in gedachten is het cruciaal om de wet van Goodhart in overweging te nemen als we nadenken over de groei van het BBP:

“Als een maatregel een doel wordt, is het geen goede maatregel meer.”

Toegepast op de groei van het BBP, betekent dit dat we, door ons te richten op de groei van het BBP, onbedoeld het genereren van inkomsten voor elk aspect van ons leven bevorderen. Als gevolg daarvan dient de groei van het BBP niet langer als een maatstaf voor welvaart en welzijn... als dat ooit echt zo was.

Om te eindigen... gezien de onbedoelde gevolgen en druk waarmee individuen worden geconfronteerd om voortdurend geld te verdienen met alledaagse gedragingen, diensten en middelen om aan hun schuldverplichtingen te voldoen, overweeg ik mijn standpunt over leningen. Ik vraag me af of er een effectievere aanpak bestaat om deze situatie aan te pakken.

Zijn er alternatieve methoden die deze last kunnen verlichten? Kunnen we nieuwe manieren verkennen om individuen te ondersteunen en financiële stabiliteit te bevorderen zonder alleen te vertrouwen op traditionele leningsmodellen?

Bedankt dat je de tijd hebt genomen om dit nummer van The Qi of Self-Sovereignty te lezen. Ik hoop dat je het verhelderend vond.

Ik ben altijd blij met feedback en gedachten. Aarzel dus niet om te reageren op de nieuwsbrief-e-mail, commentaar te geven op het artikel of contact op te nemen via Twitter.

Seb

De toekomst is mooi!