Bitcoin Brain vs Crypto Brain - Op zoek naar glasonderwijs

Beloningssysteem Neurochemie en Dopamine ontdekken in de Bitcoin Rabbit Hole

Recente mislukkingen in sommige crypto-activaplatforms hebben ieders aandacht getrokken, met name degenen wiens crypto-investeringen plotseling veel dunner werden of zelfs helemaal verdwenen. Het zou gemakkelijk zijn voor iemand met zijn Bitcoin veilig in een koude opslag om rechtvaardig te klinken door te zeggen "Ik zei het je toch", en natuurlijk hebben velen dat gedaan. De meesten van ons Bitcoiners zijn het erover eens dat we ook een prijs hebben betaald in termen van vertragingen in waardering en grotere acceptatie van Bitcoin als gevolg van de recente instortingen. Uiteindelijk was deze wake-up call in crypto misschien de moeite waard. Het is gewoon mogelijk dat de praktijk van "veilige opslag" van Bitcoin aanslaat als de enige echte winnaar met "crypto" die zich bij "dot com" voegt in de bubbelgeschiedenis. In ieder geval, met talloze commentatoren die verwijzen naar "Crypto Casino's" en hun beschermheren als "Shitcoiners", moet er meer te zeggen zijn dan alleen schelden. De mechanica van hoe zo'n treinwrak plaatsvond, was volgens velen "in de taart gebakken" van Altcoins. Er zijn ontelbare meningen, post mortems, krantenkoppen en vingers die wijzen naar wie wat deed, wie loog en wie vernield werd. Wat met name NIET is besproken, zijn de grondbeginselen van WAAROM het is gebeurd. Waar gaat het toch om dat sommige mensen enorme risico's nemen en anderen niet? De verkenning die volgt, is een diepere kijk op de hersenbedrading en de chemie van wat ons motiveert, goed of slecht, en wat opwindend nieuws over de neurochemie van Bitcoin.

Van de Marshmallow-test tot hersenscans

Onderzoekers in de psychologie bestuderen beloningssystemen al tientallen jaren, en nooit meer dan nu. Het gebruik van nieuwere geavanceerde beeldvormingstools zoals PET, SPECT en fMRI heeft hen in staat gesteld de hersenactiviteit te volgen die wordt geproduceerd door verschillende stimuli, vaak in realtime. Deze machines hebben geleid tot een dieper en gedetailleerder begrip van wat ons motiveert, en hoe. Voordat deze tools bestonden, werden vaak observationele gedragsstudies gebruikt om antwoorden te zoeken. Een experiment genaamd "The Marshmallow Test" dat voor het eerst werd uitgevoerd in 1972 door Stanford-onderzoeker Walter Mischel is een goed voorbeeld. In deze test kregen kleuters de keuze uit 2 beloningen [marshmallows], waarbij de onderzoeker het kind onbeheerd achterliet met één traktatie voor zich op tafel. De kinderen kregen te horen dat ze vrij waren om die marshmallow op elk moment te eten, maar als ze bereid waren zich een bepaalde tijd te onthouden, zou de onderzoeker terugkomen met een tweede marshmallow en konden ze ze allebei hebben. De resultaten werden geregistreerd en de kinderen werden jaren later gevolgd toen ze de vroege volwassenheid bereikten. De onderzoekers ontdekten dat de jonge volwassenen die bevrediging als kind konden uitstellen, hogere SAT-scores hadden, minder gedragsproblemen hadden en gemiddeld succesvoller waren. Sindsdien zijn er variaties op dit experiment ondernomen, erop wijzend dat er veel andere factoren zijn die van invloed zijn op ons vermogen om bevrediging uit te stellen. Onder hen zijn sociaal-economische status, vertrouwen in de onderzoeker en eerdere ervaringen met vertraagde of mislukte bevrediging, dus de antwoorden zijn niet altijd eenvoudig. Uiteindelijk moeten we aannemen dat er tal van individuele factoren zijn die onze persoonlijke beloningssystemen beïnvloeden. Deze verschillen, samen met waar we naar gaan kijken, kunnen helpen om de kloof te verklaren tussen degenen die de tijd en moeite nemen om door het Bitcoin-konijnenhol te gaan in vergelijking met degenen die kiezen voor de eenvoudige uitleg en snelle beloningen beloofd door veel Altcoin-leveranciers . Brain mapping met enkele van de hierboven genoemde apparatuur heeft licht geworpen op meer gevarieerde aspecten van ons beloningssysteem.

Lagen

Een interessant kenmerk van de hersenen is dat het is georganiseerd in gelaagde structuren die zijn samengesteld uit zesentachtig miljard neuronen zoals draden, die deze structuren vormen en met elkaar verbinden. Deze lagen volgen grofweg het evolutieproces, waarbij de binnenste lagen oud zijn en zich bezighouden met oeroverleving, en de buitenste lagen recenter, complexer en genuanceerder zijn. Het is een meesterwerk van organisatie dat begon lang voordat de mens bestond en zich blijft ontwikkelen. Je kunt je afvragen of andere gelaagde systemen zoals het internet en Bitcoin, die nog erg jong zijn, een soortgelijk evolutionair model zullen volgen als ons brein. Zullen ze gestaag blijven groeien met de toevoeging van nieuwe en meer gecompliceerde onderling communicerende lagen? De mogelijkheden zijn spannend.

neurochemicals

Laat je niet afschrikken door dat grote woord, dit zal een korte ongecompliceerde en zeer vereenvoudigde weergave zijn van neurochemie. Misschien vind je het zelfs interessant als je je realiseert dat het nu in je eigen brein gebeurt. De hersenen denken over de hersenen, hmmm. Voor iedereen die dieper wil gaan, kun je beginnen met het volgen van Dr. Andrew Huberman op YouTube, een uitstekende presentator.

Onze zesentachtig miljard hersenneuronen communiceren met elkaar via een reeks chemicaliën die specifiek zijn voor verschillende soorten berichten. Deze neurotransmitters en neuromodulatoren spelen veel verschillende rollen en kunnen samenwerken om boodschappen te versterken, te verminderen en te veranderen [moduleren]. Dit maakt veel verschillende wegen en soorten berichten mogelijk, smal en breed, specifiek en algemeen. De namen en sommige acties van sommige van deze chemicaliën klinken misschien bekend:

Het is echt fascinerend om te beseffen dat ons complexe menselijke gedrag bijna volledig wordt aangedreven door het vrijkomen van deze en een aantal andere moleculen. Trouw aan de titel hierboven, zijn we in dit geval het meest geïnteresseerd in Dopamine, het beloningsmolecuul, en Glutamaat, het molecuul dat een uitroepteken toevoegt aan de activiteit van Dopamine.

Structuren en verbindingen van het beloningssysteem

Zoals gezegd zijn de hersenen in lagen opgebouwd. Diep in de hersenen ligt het limbisch systeem, iets dat door velen wordt aangeduid als het "Hagedisbrein", het primitieve deel dat vele overlevingsmechanismen herbergt. Het Neomammalian Complex, een iets recentere laag die zich nog diep in de hersenen bevindt, houdt zich bezig met de motivatie en emotie die betrokken zijn bij het voeden, het voortplantingsgedrag en het ouderschap dat is geëvolueerd in onze hominide voorouders. Dit gebied reageert sterk op dopamine en communiceert met het moderne buitenste deel van de hersenen, de neocortex die verantwoordelijk is voor sensatie, actie, cognitie en bewustzijn. Het is alleen maar logisch dat de evolutie onze oude voorouders ondersteunde door hen op een plezierige manier te belonen met dopamine voor het zoeken naar voedsel, het voortplanten en het werken in harmonie met hun mede-clanleden; alle effectieve strategieën om te overleven.

Oude Hersenen Moderne Wereld

Het neozoogdiercomplex is niet veel veranderd sinds die vroege voorouders. Je zou dus kunnen zeggen dat we een heel oud en lang ingeburgerd evolutionair beloningsmechanisme bezitten, maar we leven in een wereld waar de beschikbare beloningen exponentieel in aantal en diversiteit zijn gegroeid. Gezien die botsing zullen er ongetwijfeld uitdagingen zijn. Probeer je eens een vroege mens voor te stellen met hetzelfde oude beloningssysteem [eten, clan, seks] en geen moderne kennis, die plotseling wordt gedropt in een wereld van supermarkten, fastfood, loten, pornosites, glanzende bling en sociale media. Wat zou er gebeuren? Dopamine hersenbevriezing? Zeker een enorme schok op zijn minst. Altijd op zoek naar meer beloningen, omdat ze zich goed voelen, blijven moderne mensen ontelbare manieren creëren om de afgifte van dopamine te stimuleren. Gezien die realiteit is het gemakkelijk te zien waar we afdwalen in verslavingen, dwanghandelingen, zwaarlijvigheid, schulden, Las Vegas, AAAND CRYPTOS. Veel van deze uitdagingen zijn beschreven in het boek van Dr. Daniel Lieberman over dopamine "The Molecule of More".

Als er een reddende genade is voor dit dilemma, leeft het in onze grote hersenen, de meer recente en nog steeds evoluerende buitenste laag van onze hersenen. Het cerebrum is het gebied waar geavanceerd leren, bredere kennis, herinnering aan eerdere ervaringen en het vermogen om toekomstige catastrofes voor te stellen, kunnen werken om onze acties te temperen. Hersenactiviteit kan helpen verklaren waarom sommige kinderen in de marshmallow-test de voorkeur gaven aan twee marshmallows later in plaats van meteen één. Toch bezwijken velen, gezien alle verleiding om ons heen, voor het verlangen naar snelle en gemakkelijke beloningen. Dit kan te wijten zijn aan een aantal andere kenmerken van de Dopamine-respons.

Net als duiven die naar een sleutel pikken in de verwachting te worden beloond met een voedselkorrel, hoe meer we op dezelfde knop blijven drukken, hoe kleiner de dopamine-beloningsreactie wordt. We merken dat we constant terugkomen voor meer en meer, maar steeds minder beloond worden. Dit maakt deel uit van de connectie van dopamine met drugsverslaving en dwangmatig gedrag, zoals constant je mobiele telefoon opnemen of de hele dag op sociale mediasites doorbrengen.
Terugtrekking uit constante verhoging van dopamine kan leiden tot depressie, prikkelbaarheid en woede. Het ongemak hiervan kan ertoe leiden dat sommigen op zoek gaan naar sterkere en gemakkelijkere alternatieve beloningen, die meestal gepaard gaan met grotere risico's. Nicotine, cocaïne en methamfetamine worden in dit verband vaak genoemd.

Konijnenhol Dopamine

Hoewel er zeker een percentage van de Bitcoiners is die zich alleen bezighoudt met "Number Go Up" [NGU], en de daarmee gepaard gaande kortere dopamine-beloning, heeft Bitcoin veel meer te bieden. Als we ons herinneren dat het neo-zoogdiercomplex diep in de hersenen betrokken was bij het belonen van het zoeken naar voedsel, reproductief gedrag en ouderschap met dopamine. De "NGU" -beloning is gewoon een proxy voor primitieve voedselbeloning, misschien nu geïnterpreteerd als "Get More Stuff" of "Dollar Store Dopamine". De moderne neocortex breidt de dopamine-activiteit uit door de primitieve beloningsmechanismen op een bredere, meer complexe en genuanceerde manier te interpreteren. Nu is bekend dat dopamine gehecht is aan vele andere gerelateerde activiteiten. Excuses voor de gemengde metafoor, maar het Bitcoin-konijnenhol is een ware goudmijn van Dopamine-producerende activiteiten, meestal niet herkend door de NGU en crypto-crowd. Hier zijn er maar een paar.

 AUTONOMIE: Autonomie wordt gedefinieerd als "het gevoel van controle over iemands situatie", en is de sleutel tot het ontwikkelen van intrinsieke motivatie door het opbouwen van zelfvertrouwen. Intrinsieke motivatie is fundamenteel voor het gevoel van vrijheid en heeft een sterke correlatie met het dopaminegehalte. Een fundamentele reden waarom velen van ons Bitcoin adopteren, is door het nastreven van autonomie en vrijheid. De toegevoegde dopamine is zowel een beloning als een bevestiging dat we op de goede weg zijn.

 COGNITIEVE FLEXIBILITEIT: In termen van Bitcoin is cognitieve flexibiliteit zowel een vereiste als een beloning. Cognitieve flexibiliteit, het vermogen om oordelen op te schorten en te onderzoeken, is een van de belangrijkste componenten van nieuwsgierigheid en creativiteit. De meesten zijn het erover eens dat er een beetje openheid en nieuwsgierigheid voor nodig is om dit ding genaamd Bitcoin te overwegen, vooral in aanwezigheid van de nee-zeggers en FUD. lus aangrijpt. Hoe meer je weet, hoe beter je je voelt, hoe beter je je voelt, hoe meer je wilt weten, enzovoort, enzovoort.

 VERTRAAGDE GRATIFICATIE: Recent onderzoek heeft aangetoond dat er verschillende soorten dopamine-afgifte zijn. Het soort waar we het meest bekend mee zijn, is het kortere beloningstype dat wordt geleverd bij het kopen van loten of het elke vijf minuten scannen van Coin Market Cap op zoek naar NGU. Deze omvatten kleine lokale releases van dopamine. Zoals hierboven vermeld, zoals een duif die naar een sleutel pikt, komen ze met hun eigen uitdagingen. Nu hebben we geleerd dat er een langetermijnbeloningsmechanisme is voor de afgifte van dopamine. Dit komt overeen met een lange vreugdevolle rit maken om familie te bezoeken met Kerstmis, dagelijks piano oefenen voor het concert over zes maanden, of je dagelijkse Starbucks opgeven om meer sats te kopen. Verre doelen, waaraan dagelijks wordt gedacht en waaraan wordt gewerkt, helpen om een gestage afgifte van dopamine te produceren die superieur is aan die geassocieerd met zoeken op korte termijn. Een interessante parallel en mogelijk verband met het bovenstaande is het tijdsvoorkeursverschil tussen fiat [inflatoire valuta] en Bitcoin [niet-inflatoire activa/valuta]. In het ene geval wil je graag meteen uitgeven voor een snelle beloning en in het andere geval word je beloond om Bitcoin vast te houden voor toekomstig nut.

 CLAN: Er is vaak gezegd dat Bitcoin-bijeenkomsten als thuiskomen zijn, waar gedeelde ervaring en kennis ons verenigt met vreugde, prestatie en optimisme. Soms zijn we het oneens, zoals gezinnen vaak doen, maar de gemeenschappelijke band van Bitcoiners en hun optimisme wordt gedeeld en groeit over de hele wereld. Waar je ook gaat, wanneer je wordt voorgesteld aan een mede-Bitcoiner, is er al gedeelde kennis die natuurlijk andere muren uitnodigt om af te brokkelen. Pleiten voor vrijheid en elkaar altruïstisch verheffen door middel van onderwijs en het delen van sats; Bitcoin verenigt mensen wereldwijd. Gewoon, bij deze groeiende en hoopvolle clan zijn, nodigt uit tot meer verbinding, samen met de grote dopamine-beloning.

Dit is slechts een glimp van enkele van de neurochemische voordelen van Bitcoin die het onderscheiden van zowel fiat-valuta als altcoin-cryptocurrencies, en het is een onderwerp dat echt moet worden uitgewerkt.

Dus nu ken je een belangrijk geheim over de oranje pil….het activeert Dopamine….geniet ervan en deel de reis.